Ο περίπατος του Ολυμπιακού επί της Βιλερμπάν φανέρωσε τους δύο κόσμους της Ευρωλίγκας

Η επικράτηση επί της Βιλερμπάν ήταν αναμενόμενη και δεν χρήζει κριτικής. Πλην όμως η ερμηνεία αυτού του αγώνα, έχει πολύ περισσότερο ενδιαφέρον, καθώς φανερώνει τη σύγκρουση δύο τελείως διαφορετικών κόσμων μέσα στην ίδια διοργάνωση.

Από τη μια πλευρά, ο Ολυμπιακός αποτελεί μια σταθερή ή αν προτιμάτε μια value for money αξία για την Ευρωλίγκα. Ένα πολύ ισχυρό brand name το οποίο δημιουργεί (όπως και ο Παναθηναϊκός) πολλά έσοδα για τους 18 συλλόγους και συνάμα με έναν εκλογικευμένο προϋπολογισμό, μπορεί να αναπτύσσει παίκτες και να αποδίδει εξαιρετικό μπάσκετ.

Από την άλλη, η ομάδα της Λιόν έχει απλά… προοπτική. Τελευταία φέτος, όπως και πέρσι. Το γήπεδο της δεν γεμίζει, η δε εμπορικότητα της είναι περιορισμένη. Σε ανάλογο επίπεδο και η Άλμπα Βερολίνου, η οποία απλά έχει το συγκριτικό πλεονέκτημα της συνήθως κατάμεστης Ο2 Arena.

Πλέον η Ευρωλίγκα δεν μπορεί να συντηρεί αυτό το μοντέλο. Στο ΝΒΑ υπάρχει το ταβάνι του σάλαρι-καπ ώστε οι ομάδες στις δυνατές αγορές να μην ξοδεύουν αλόγιστα, αλλά την ίδια στιγμή υπάρχει και το «πάτωμα» (salary floor), ώστε να ξοδεύεται ένα ελάχιστο όριο χρημάτων. Σαφώς τα οικονομικά δεδομένα με την απέναντι όχθη είναι αδύνατο να συγκριθούν, πλην όμως είναι απαραίτητο η κορυφαία ευρωπαϊκή διοργάνωση να θέσει κάποιο κατώτατο όριο προϋπολογισμού, ώστε ομάδες όπως η Βιλερμπάν και η Άλμπα τουλάχιστον να είναι ανταγωνιστικές.

Για παράδειγμα η Μπολόνια, ναι μεν επί της ουσίας δεν έχει ελπίδες για την οκτάδα, αλλά δεν ζημιώνει την εικόνα της Ευρωλίγκας, καθώς έχοντας ξοδέψει εκατομμύρια ευρώ για παίκτες κορυφαίου επιπέδου (έστω και σε πτώση) όπως ο Τεόντοσιτς ή (σε ακμή) σαν τον Σενγκέλια, παρουσιάζει μια αξιοπρεπή εικόνα.

Στην εποχή που ζούμε, είναι σημαντικό το μπάσκετ να μην χάνει κανέναν «πελάτη», ιδίως στις μικρές ηλικίες. Στο BCL και στο Eurocup είναι ελάχιστα τα παιδιά που μπορούν να συγκινηθούν με το θέαμα που παρακολουθούν και να παρασύρουν την παρέα τους στο γήπεδο.

Στο χθεσινό (29/3) ματς του ΣΕΦ, ακόμα και οι πιο φανατικοί Ολυμπιακοί πιτσιρικάδες θα έκλεισαν την τηλεόραση τους στο τελευταίο δεκάλεπτο…

Αυτό φυσικά δεν είναι πρόβλημα των «ερυθρόλευκων» που απλά έκαναν το καθήκον τους.

Είναι ζήτημα της διοργάνωσης που πρέπει να φροντίσει, ώστε ομάδες σαν τη Βιλερμπάν που πράγματι έχει προοπτική, να αποκτήσουν επιτέλους και δυναμική…