Ο Ράσελ Ουέστμπρουκ παρά την αποτυχία του στους Λέικερς, αρνείται να αλλάξει τον τρόπο παιχνιδιού του και τα αποτελέσματα δεν τον δικαιώνουν

«Θέλω το βραβείο του καλύτερου 6ου παίκτη. Έκανα πολλά για να προσαρμοστώ στο σύστημα των Λέικερς»: Ράσελ Ουέστμπρουκ, 6/3/2023

«Ο Ρας είναι ένας από τους καλύτερους πλέι-μέικερ όλων των εποχών»: Πολ Τζορτζ 12/3/2023

«Οι άνθρωποι να πούμε ότι θέλουνε λένε. Να’ χαμε να λέγαμε και να χαμε να πουμε είναι οι ανθρώποι»: Αυγολέμονος κάπου στα 90’s.

Η πιο διάσημη και πολυφορεμένη ατάκα της Ελληνικής cult σκηνής δεν θα μπορούσε να βρει καλύτερη εφαρμογή στο πρόσωπο του Ράσελ Ουέστμπρουκ.

Παρά το γεγονός πως η παρουσία του στους Λέικερς αποτέλεσε τον ορισμό της αποτυχίας και πως το ξεκίνημα της θητείας του στην άλλη ομάδα του Λος Άντζελες δεν είναι ακριβώς ονειρεμένο, ο 34χρονος γκαρντ αρνείται να συμβιβαστεί με την πραγματικότητα: Πλέον όχι μόνο δεν είναι ένας από τους κορυφαίους παίκτες του ΝΒΑ, αλλά ούτε καν ένας από τους καλύτερους στην θέση του.

Το σερί των 14 ηττών

Τα νούμερα αποτελούν αδιάψευστο μάρτυρα, αλλά όχι το βασικό στοιχείο στην κάθετη πτώση της καριέρας του. Πριν οι Κλίπερς πετύχουν το σερί των τριών νικών, ο «Ρας» μετρούσε 14 συνεχείς ήττες στα παιχνίδια που είχε ξεκινήσει βασικός με τις δύο ομάδες του Λος Άντζελες.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα, όμως, έχει να κάνει με την φυσιογνωμία του παιχνιδιού του. Ο Ουέστμπρουκ ζει ακόμα στην εποχή που μπορούσε να «καταστρέψει» οποιονδήποτε αντίπαλο με την υπερφυσική ταχύτητα και αθλητικότητα του.

Οι προτροπές που έπεσαν στο κενό

Πλέον αυτές οι μέρες έχουν περάσει ανεπιστρεπτί και οι τελευταίοι προπονητές του, είχαν προσπαθήσει να του εξηγήσουν πως υπάρχουν διαφορετικοί τρόποι για να είναι αποτελεσματικός. Για παράδειγμα του είχαν ζητήσει να αποφεύγει τα μακρινά άλματα ή τα απότομα σταματήματα με τα δύο πόδια και να προσπαθεί με μπάσιμο μέχρι μέσα να νικήσει τον αντίπαλο του, με δεδομένο πως είναι ένας από τους δυνατούς και ψηλούς “άσους” της λίγκας. Ο απόφοιτος του UCLA εξακολουθεί να πιστεύει πως με την εκρηκτικότητα του μπορεί να σκοράρει από οποιοδήποτε σημείο και υπάρχουν αρκετά video με τα χαμένα λέι-απ του.

Η… πρόκληση του Γκριν

Φυσικά το Νο1 μειονέκτημα του παιχνιδιού του από τις μέρες της ακμής του, είναι το περιφερειακό του σουτ. Μόνο την σεζόν του 2017, όταν κέρδισε το MVP με τους Θάντερ, είχε το αξιοπρεπέστατο 34,3% στα τρίποντα και τουλάχιστον κρατούσε σε εγρήγορση τις αντίπαλες άμυνες. Στους Λέικερς ήταν σταθερά κάτω από το 30%, ενώ στο μικρό δείγμα γραφής του στους Κλιπερς τα πηγαίνει ακόμα χειρότερα με 26,1% σε οκτώ ματς. Ως αποτέλεσμα, στον αγώνα με τους Γουόριορς ο Ντρέιμοντ Γκριν ήταν προκλητικά αδιάφορος απέναντι του και μετά το ματς είχε αναλύσει το σκεπτικό του.

Το… ενδεικτικό «κύκνειο άσμα»

Ίσως, όμως, το πιο ενδεικτικό σκηνικό ήταν αυτό στο ματς που αποδείχθηκε το τελευταίο της καριέρας του στους «λιμνάνθρωπους». Απέναντι στους Θάντερ, ο Ντάρβιν Χαμ είχε έντονο διάλογο μαζί του στα αποδυτήρια της Crypto.com arena στην διάρκεια του ημιχρόνου. Όπως, όμως, είχε συμβεί αρκετές φορές και στην θητεία του Φρανκ Βόγκελ, επέλεξε να τον αφήσει στο παρκέ στην διάρκεια της τελευταίας περιόδου, ώστε να ηρεμήσει τα πνεύματα. Το αποτέλεσμα: Ο Ουέστμπρουκ έβαλε 14 πόντους και η ομάδα του έχασε το ματς.

Μερικές ώρες αργότερα, ο Ρομπ Πελίνκα τον «πακέταρε» για το Σολτ Λέικ Σίτι στην τριπλή ανταλλαγή με τους Τζαζ και τους Γουλβς και κάπως έτσι ολοκληρώθηκε η πορεία του με τους «purple n gold».

Εν κατακλείδι, ο κολλητός του από τις μέρες τους στην Οκλαχόμα, Πολ Τζόρτζ είχε δίκιο όταν είπε πως ο Ουέστμπρουκ είναι ένας από τους καλύτερους πλέι-μέικερ όλων των εποχών. Παρέλειψε, όμως, να προσθέσει πως είναι ο πιο ξεροκέφαλος.

Διότι αν είχε διαφοροποιήσει τον τρόπο παιχνιδιού του και είχε βάλει στην άκρη τον τεράστιο εγωισμό του , θα μπορούσε να μνημονεύεται ως ένας από τους μεγαλύτερους νικητές στην ιστορία του μπάσκετ…