Χωρίς κανένα σημάδι έπαρσης, ο Ισπανός αστέρας έδειξε στην ομιλία για την ένταξη του στο Hall Of Fame γιατί έκανε τόσο σπουδαία καριέρα.

Με το που ο πεπειραμένος παρουσιαστής του ΝΒΑ ΤV Ματ Γκράινερ ανακοίνωσε το όνομα του και έπαιξε το βίντεο με τις καλύτερες στιγμές της καριέρας του, έσκυψε για να μην φανεί η συγκίνηση του. Όταν, όμως, βρέθηκε στο πόντιουμ για να πει μερικά λόγια για τη ύψιστη τιμή να ενταχθεί στο Hall Of Fame, δεν άντεξε. Ο Πάου Γκασόλ γέμισε με δάκρυα, τα οποία ήταν αδύνατο να κρύψει.

«Όταν αγαπάς αυτό που κάνεις, αυτά συμβαίνουν», είπε και κανείς δεν ήξερε τι ακριβώς εννοούσε: Ότι πετυχαίνεις σε υπερθετικό βαθμό, ή ότι σε παίρνουν τα ζουμιά; Σε κάθε περίπτωση και στα δύο είχε δίκιο! Ο Γκασόλ θα μπορούσε να είχε ακολουθήσει τον ιατρικό τομέα όπως οι γονείς του, αλλά επέλεξε να κάνει αυτό που αγαπούσε. 

Το 2000 τον είδαμε για πρώτη φορά επί ελληνικού εδάφους στο μικρό τελικό του φάιναλ-φορ της Πυλαίας να παίρνει την σκυτάλη από το Ευθύμη Ρεντζιά πού είχε φιλοδωρήσει με 29 πόντους την Εφές Πίλσεν. Μετά από 23 χρόνια και αμέτρητες επιτυχίες επιλέχθηκε στο HOF, ακριβώς τέσσερα χρόνια μετά την απόσυρση του από την ενεργό δράση, παρακάμπτοντας μια μικρή λεπτομέρεια στον σχετικό κανονισμό. Βάσει αυτού, ένας παίκτης για να είναι διαθέσιμος προς ένταξη, πρέπει να έχει συμπληρώσει τέσσερις αγωνιστικές περιόδους μακριά από τα παρκέ. Σε περίπτωση που σε αυτό το διάστημα, επιχειρήσει επιστροφή ως παίκτης, τότε η επιτροπή πρέπει να εξετάσει ξεχωριστά την περίπτωση του. Στην προκειμένη, ο Γκασόλ που είχε αγωνιστεί στα πλέι-οφ της ACB του 2021 με την Μπαρτσελόνα, κρίθηκε ότι δεν υπάρχει σοβαρός λόγος ώστε να απορριφθεί η υποψηφιότητα του. 

Το μεσημέρι της Παρασκευής (17/2 ώρα Σολτ Λέικ Σίτι) στην αίθουσα Τύπου της Vivint Arena, ο Γκασόλ έφτασε από τους πρώτους, συνοδευόμενος μόνο από τον υπεύθυνο δημοσίων σχέσεων του, ονόματι Φεράν Πριέτο. Παρά το γεγονός πως είναι ένας από τους πιο επιτυχημένους ευρωπαίους μπασκετμπολίστες στην ιστορία του αθλήματος, έδειχνε σαν ψάρι έξω από το νερό και δεχόταν αμήχανα τα συγχαρητήρια όσων τον πλησίαζαν. 

Κι όταν πια ανέβηκε στη σκηνή μαζί με τον Ντούειν Ούειντ, δεν μπορούσε να κρυφτεί. «Σημασία έχει το ταξίδι», είπε δανειζόμενος τον Καβάφη, όπως άλλωστε είχε κάνει και ο συγχωρεμένος «κολλητός» του Κόμπε Μπράιαντ το 2017, όταν οι Λέικερς απέσυραν τις φανέλες του. «Αυτές οι τιμές έρχονται όταν κάνεις κάτι πάρα πολύ καλά για μεγάλο χρονικό διάστημα και εφ’ όσον αγαπάς αυτό που κάνεις. Εγώ είχα το προνόμιο να παίξω μπάσκετ για πολλά χρόνια, δίπλα σε ανθρώπους που μου έμαθαν τόσα πολλά», συνέχισε ο Ισπανός, ο οποίος εκείνη την στιγμή σταμάτησε για να σκουπίσει τα δάκρυα του. 

Με ελάχιστα λόγια έδειξε για μια ακόμη φορά την μεγάλη του ποιότητα. Δίχως τετριμμένες και «ψεύτικες» ατάκες, εξήγησε το λόγο που πέτυχε, δίχως να δείξει κανένα σημάδι έπαρσης. 

Με την ίδια απλότητα που πέρασε τον Απρίλιο του 2000 στο παρκέ του κλειστού της Πυλαίας για το τελευταίο πεντάλεπτο του μικρού τελικού με την Εφές, χωρίς καν να έχει συμπληρώσει το 20^ο έτος της ηλικίας του, έτσι και τώρα στην απόλυτη στιγμή καταξίωσης του, ο Πάου Γκασόλ έδειξε πως αν αγαπάς αυτό που κάνεις, θα πετύχεις…