Ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ ενέπνευσε και είχε την στήριξη πολλών σούπερ σταρ του ΝΒΑ, οι οποίοι ως σήμερα τιμούν την μνήμη και την τεράστια προσφορά του 

Η αφροαμερικανική ιστορία αποτελεί ένα σημαντικό μέρος της συνολικής ιστορίας του Αμερικανικού Έθνους, αλλά και ολόκληρου του κόσμου. Συνάμα είναι ένα εξαιρετικά ευαίσθητο ζήτημα, με ατελείωτες παραμέτρους και προεκτάσεις, για το οποίο χρειάζεται κανείς να έχει κάνει ενδελεχή έρευνα και συνάμα να έχει επισκεφθεί την Αμερική για να έχει άποψη. 

Ένα από τα πιο σημαντικά πρόσωπα της, το οποίο πλέον έχει καθολική αναγνώριση, έστω κι αν όσο ζούσε λοιδορήθηκε σε απίστευτο βαθμό, είναι ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ. Από το 1986 που πρωτοθεσπίστηκε η 3^η Δευτέρα του Ιανουαρίου ως η ημέρα μνήμης του (ώστε να συμπίπτει ή να είναι κοντά στην 15^η Ιανουαρίου που ήταν η ημερομηνία γέννησης του, το 1929), το ΝΒΑ έχει αποφασίσει να τιμά και αυτό την προσφορά του στην Aμερικανική (και όχι μόνο) κοινωνία. 

Ο πρωτοπόρος σε θέματα κοινωνικής και φυλετικής ισότητας, Ντέιβιντ Στερν, δεν θα μπορούσε να πράξει διαφορετικά, όχι μόνο επειδή το πρωτάθλημα διαχρονικά αποτελείται κατά βάση από Αφροαμερικανούς παίκτες, αλλά γιατί μεγάλα αστέρια του την (πολύ δύσκολη στις ΗΠΑ) δεκαετία του ‘60 είχαν πρωτοστατήσει στην υπεράσπιση του έργου του Κινγκ. 

Στο πλευρό του Ράσελ και Τζαμπάρ

Πρώτος και καλύτερος δεν ήταν άλλος από τον, συγχωρεμένο εδώ και μερικούς μήνες, Μπιλ Ράσελ. Γνωστός και ο ίδιος για την έντονη ακτιβιστική του δραστηριότητα και μάλιστα ως μέλος των Σέλτικς, σε μια εποχή που η Βοστώνη εθεωρείτο μια από τις πλέον ρατσιστικές περιοχές της Αμερικής, ο Ράσελ είχε βρεθεί στο πλευρό του Κινγκ, στην ιστορική του πορεία στην Ουάσιγκτον το 1968. Η 28η Αυγούστου του συγκεκριμένου έτους έμεινε χαραγμένη ως η μέρα του «Ι have a dream» και μελλοντικά θα ασχοληθούμε εκτενώς με αυτή και δη με την παρουσία του Ράσελ. 

Ο τελευταίος ήταν αυτός που μαζί με το Κινγκ, είχαν παίξει τον ρόλο μέντορα του Καρίμ Αμπντούλ Τζαμπάρ. Από παιδί του γυμνασίου, ο (τότε) Λιού Αλσίντορ ήταν εξαιρετικά ευαισθητοποιημένος σε κοινωνικά ζητήματα και η γνωριμία του με τον Ράσελ και τον Dr. Κινγκ, τον μετέτρεψε σε έναν από τους μεγαλύτερους ακτιβιστές στην ιστορία του αθλητικού κινήματος. 

Οι τρεις τους ήταν στη πρώτη γραμμή συμπαράστασης του Μοχάμεντ Αλί όταν αυτός αρνήθηκε να υπηρετήσει στον πόλεμο του Βιετνάμ για λογαριασμό του Αμερικανικού στρατού. Ιστορική είναι η φωτογραφία από την συνέντευξη Τύπου της 4^ης Ιουνίου του 1967, με τον Κινγκ, τον Ράσελ και τον (μόλις 20χρονο) Τζαμπάρ να πλαισιώνουν τον κορυφαίο πυγμάχο όλων των εποχών. 

Βέβαια ο Αλί νωρίτερα στην ζωή του είχε ταχθεί στο πλευρό του Μαλκολμ X, ο οποίος αποτελούσε το αντίπαλο δέος του Κινγκ, έχοντας τελείως διαφορετική και πολύ πιο επιθετική προσέγγιση στο πως οι Αφροαμερικανοί πρέπει να αντιδρούν στις αδικίες από τους λευκούς Αμερικανούς. 

Αντίθετα ο Κινγκ έμεινε μέχρι την τελευταία του μέρα πιστός στο δόγμα περί απουσίας της βίας (non violence). Την αποφράδα μέρα της 4^ης Απριλίου του 1968 που δολοφονήθηκε στο ξενοδοχείο Λορέν του Μέμφις, η Αμερική συγκλονίστηκε και φυσικά οι παίκτες του ΝΒΑ. 

Το All Star που διοργάνωσε ο Οσκαρ 

Την επόμενη μέρα ήταν προγραμματισμένος ο πρώτος τελικός της Ανατολής ανάμεσα στους Σέλτικς του Ράσελ και τους Σίξερς του Ουίλτ Τσάμπερλεϊν και υπήρξαν σκέψεις για την αναβολή του. Ο Όσκαρ Ρόμπερτσον ήταν εκείνη την εποχή ένα από τα μεγαλύτερα αστέρια της λίγκας, φορώντας την φανέλα των Μπακς και συνάμα ο πρόεδρος της Ένωσης παικτών. Αμέσως επικοινώνησε με τον γενικό διευθυντή και ιδρυτή της NBPA Λάρι Φλάισερ, ο οποίος τον έφερε σε επαφή με τους εκπροσώπους των μόλις 12 ομάδων του πρωταθλήματος. 

Μέσα σε ελάχιστες ώρες, σούπερ-σταρ εκείνης της εποχής όπως ο Τσάμπερλεϊν, ο Ουίλις Ριντ, ο Ουόλτ Μπέλαμι και αρκετοί άλλοι, συμφώνησαν να κάνουν ένα All Star Game προς τιμήν του Κινγκ στην διάρκεια του καλοκαιριού. 

Πράγματι την 15^η Αυγούστου του 1968, στο ανοιχτό γήπεδο Sidney Bowl στο Κούινς της Νέας Υόρκης, συγκεντρώθηκαν 27 από τους καλύτερους παίκτες της λίγκας, οι οποίοι στο πρότυπο του Ολ-Σταρ, χωρίστηκαν σε ομάδες της Δύσης και της Ανατολής και μονομάχησαν μπροστά σε 7.500 ανθρώπους. Τα έσοδα από τα εισιτήρια, αλλά και από τον τηλεμεραθώνιο που είχε διοργανωθεί κι απέφερε 85.000 δολάρια, μοιράστηκαν σε ένα φιλανθρωπικό ίδρυμα του Κινγκ και στο αθλητικό τμήμα του δήμου της Νέας Υόρκης. 

Η Ανατολή με αρχηγό τον Ρόμπερτσον επικράτησε με 77-61 της Δύσης του Τσάμπερλεϊν και κάποιοι από τους συμμετέχοντες σε αυτόν τον αγώνα μνήμης, έμελλε να κάνουν πολιτική καριέρα, έχοντας ως πρότυπο τον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ. Ο Ντέιν Μπινγκ, τότε ηγέτης των Πίστονς, στη συνέχεια έγινε δήμαρχος του Ντιτρόιτ, ενώ o Μπιλ Μπράντλεϊ των Νικς έφτασε να γίνει γερουσιαστής στο Αμερικανικό κογκρέσο.  Ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ ενέπνευσε όχι μόνο το ΝΒΑ, αλλά ολόκληρη την Αμερική