Ο Τεόντοσιτς αντιμετωπίζει για πρώτη φορά από το ημιτελικό του 2017 τον Ολυμπιακό, με τον οποίο έχτισε μια σχέση λατρείας και “μίσους” 

Η σχέση (κυρίως) λατρείας και (ολίγου) «μίσους» ανάμεσα στον Ολυμπιακό και τον Μίλος Τεόντοσιτς συμπληρώνει πλέον 15 χρόνια! Η απόκτηση του το καλοκαίρι του 2007 είχε αποτελέσει την απάντηση των Πειραιωτών στον Παναθηναϊκό για την απώλεια του Σαρούνας Γιασικεβίτσιους και ο Σέρβος πλέι-μέικερ εξελίχθηκε σε αγαπημένο της «ερυθρόλευκης» εξέδρας, λόγω της άγνοιας κινδύνου που τον διέκρινε, αλλά και για την αγάπη του στον  («ορθόδοξο αδερφό»)  Ερυθρό Αστέρα.  

Από το καλοκαίρι του 2011 που έφυγε για την ΤΣΣΚΑ, ένεκα της δραματικής μείωσης του μπάτζετ στην οποία είχε οδηγηθεί τότε ο Ολυμπιακός λόγω της απόφασης των αδελφών Αγγελόπουλου να αποχωρήσουν, ο Σέρβος πλέι-μέικερ έχει τεθεί αντιμέτωπος 12 φορές με την ομάδα που είχε δαπανήσει σχεδόν 1,5 εκατομμύριο ευρώ το 2007 για να τον αποκτήσει από την FMP Ζελέζνικ. 

Ο απολογισμός του είναι μεν θετικός, καθώς μετράει επτά νίκες και πέντε ήττες, αλλά και… παραπλανητικός, καθώς έχει χάσει και τα τέσσερα παιχνίδια των φάιναλ-φορ του 2012, του 2013, του 2015 και του 2017. 

Ο ΜΙΛΟΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ 

Η χαμένη του ευκαιρία και το ΝΒΑ 

Μάλιστα ο ημιτελικός της Κωνσταντινούπολης αποτέλεσε την τελευταία φορά που «διασταυρώθηκε» με τους «ερυθρόλευκους» και συνάμα αποτέλεσε την καλύτερη του ευκαιρία για νίκη σε ένα φάιναλ-φορ. Στον ημιτελικό του Σινάν Ερντέμ είχε σημειώσει 23 πόντους με σπουδαία ποσοστά (7/9 βολές, 2/5 δίποντα, 4/8 τρίποντα) σε μόλις 22 λεπτά συμμετοχής, πλην όμως αυτό που έχει μείνει στο μυαλό του κοινού είναι το άστοχο τρίποντο του στα επτά δευτερόλεπτα, με το σκορ στο 79-77. Εν τέλει ο Ολυμπιακός επικράτησε με 82-78 κι ακολούθως ο Σέρβος πήρε την απόφαση να εγκαταλείψει την Μόσχα για να δοκιμάσει την τύχη του στο ΝΒΑ με τους Κλίπερς. 

Η θητεία του στο Λος Άντζελες ήταν αποτυχημένη, καθώς αντιμετώπισε αρκετά προβλήματα τραυματισμών και στην Μπολόνια η προσωπική του «αναγέννηση» συνδυάστηκε με αυτή της ιστορικής Βίρτους. Υπό την καθοδήγησή του, κατέκτησε το 2021 το πρώτο της «scudetto» από το 2006 (!) και πέρσι το Eurocup, με τον ίδιο να αναδεικνύεται MVP των τελικών απέναντι στη Μπούρσα. 

Η «σκληρή αγάπη» του «Δράκου» 

Η αποψινή του αναμέτρηση θα είναι η 13^η απέναντι στον Ολυμπιακό, από τον οποίο λίγο έλειψε να φύγει άδοξα το καλοκαίρι του 2009. Τότε η λέξη «υπομονή» που χαρακτήριζε τον Παναγιώτη Γιαννάκη, είχε γυρίσει «μπούμερανγκ» και είχε παρθεί η απόφαση για την δημιουργία μιας ομάδας που έπρεπε πάση θυσία να κατακτήσει το πρωτάθλημα του 2010. 

Ο «Δράκος» είχε δείξει την «σκληρή αγάπη» του στον Μίλος τον Φεβρουάριο του 2009 όταν τον είχε αφήσει εκτός δωδεκάδας στον τελικό Κυπέλλου του Ελληνικού απέναντι στον Παναθηναϊκό, προτιμώντας τον Ιγκόρ Μιλόσεβιτς. 

Μερικούς μήνες αργότερα, ο σχεδιασμός προέβλεπε τον «δανεισμό» του σε άλλη ομάδα. Στον «άσο» υπήρχε ο Θοδωρής Παπαλουκάς, ενίοτε ο Γιαννάκης χρησιμοποιούσε τον Γιοτάμ Χαλπερίν, ενώ είχε αποκτηθεί ως αντιστάθμισμα της προσθήκης Καλάθη στον Παναθηναϊκό, ο νεαρός τότε Πάτρικ Μπέβερλι! 

Από δανεικός έγινε… βασικός 

Ο Σέρβος, όμως, «έβγαλε μάτια» με την παρουσία του στο Ευρωμπάσκετ του 2009, στην διάρκεια του οποίου είχε μεγάλη αγωνία για το αν τον παρακολουθεί ο «Δράκος» και το υπόλοιπο τεχνικό επιτελείο. Ο Έλληνας προπονητής φυσικά διαπίστωσε την αλλαγή… διάθεσης του παίκτη του και όχι απλά τον κράτησε στο ρόστερ, αλλά τον έχρισε βασικό πλέι-μέικερ. Είναι χαρακτηριστικό πως στα δύο πρώτα του χρόνια στο λιμάνι σε 40 συμμετοχές στην Ευρωλίγκα, είχε μόλις 17 παρουσίες στο αρχικό σχήμα, αλλά την περίοδο 2009-10, ξεκίνησε σε 21 από τα 22 ματς! 

Το «άπταιστο» ματς και το MVP

Στο μοναδικό που ήρθε από τον πάγκο, απέναντι στην Λιέτουβος Ρίτας για την τρίτη αγωνιστική της κανονικής περιόδου φρόντισε να δώσει την «απάντηση» του με μια αψεγάδιαστη εμφάνιση. Σε μόλις 13 λεπτά συμμετοχής, είχε σημειώσει 12 πόντους χωρίς να χάσει σουτ (3/3 δίποντα, 2/2 τρίποντα), ενώ παράλληλα είχε μοιράσει τέσσερις ασίστ, είχε κάνει δύο κλεψίματα και κανένα λάθος! 

Ο Γιαννάκης τον επανέφερε στην βασική πεντάδα στο επόμενο παιχνίδι με την Εφές και τον κράτησε σε αυτή μέχρι τον τελικό του φάιναλ-φορ απέναντι στην Μπαρτσελόνα. Ο Μίλος στα 23 του χρόνια τότε, ανταποκρίθηκε θαυμάσια και αναδείχθηκε πολυτιμότερος παίκτης της κανονικής περιόδου ολόκληρης της διοργάνωσης. 

Ήταν η πρώτη «δυνατή» χρονιά μιας καριέρας που έμελλε να εξελιχθεί σε «παραμυθένια»!