Ο Ντένις Λίντσεϊ επισκέφθηκε τον αγαπημένο του Σπανούλη, 18 χρόνια μετά την επιμονή του για την επιλογή του Kill Bill από τους Ρόκετς. 

Συστάσεις για τον Βασίλη Σπανούλη δεν χρειάζονται. Είναι όμως απαραίτητες για τον «καλεσμένο» του το μεσημέρι της Παρασκευής (18/11). Ο Ντενις Λίντσεϊ έχει στο βιογραφικό του τρία σημαντικά πόστα (κατά σειρά ) στους Ροκετς, στους Σπερς και στους Τζαζ και αρκετές «επιτυχίες» σε παίκτες ως διοικητικό στέλεχος. Οι σημαντικότερες ήταν οι επιλογές στο ντραφτ του Γιαο Μινγκ στο Χιούστον και των Ρούντι Γκομπερ-Ντόνοβαν Μίτσελ στη Γιούτα, πλην όμως το… αιώνιο «παράπονο» του θα είναι, πως δεν απέδωσε η «επένδυση» στον «Kill Bill».

Επιλογή μέσω… dvd

Ο Λίντσεϊ ως ασισταντ GM των Ροκετς το 2004 ήταν αυτός που είχε επιμείνει στην απόκτηση του Λαρισαίου γκαρντ, πολύ πριν εξελιχθεί στον πιο clutch παίκτη του Ευρωπαϊκού μπάσκετ. Το αξιοσημείωτο της υπόθεσης είναι πως εκείνα τα χρόνια το scouting των ευρωπαίων, δεν είχε καμία σχέση με της τρέχουσας εποχής, στην οποία οι scouts παρακολουθούν εκ του σύνεγγυς οποιοδήποτε ταλέντο έχει (έστω και το παραμικρό) ψήγμα ικανότητας για το ΝΒΑ.

Ο Λίντσεϊ είχε παρακολουθήσει πολλά dvd (!) του Σπανούλη με τη φανέλα του Αμαρουσιου και είχε ξεχωρίσει την έφεση του στη διείσδυση και από τις δυο πλευρές. Οι «ρουκέτες» τότε δεν είχαν κάποιον international scout ώστε να επισκεφθεί την Ελλάδα και να παρακολουθήσει εκ του σύνεγγυς τον «Κill Bill» και ακολούθησαν την υπόδειξη του παράγοντα τους, στον οποίο είχαν πλήρη εμπιστοσύνη, λόγω της επιμονής του στον Γιάο Μινγκ για την κορυφή του ντραφτ του 2002. 

Ανταλλαγή λόγω Ντιτρόιτ   

Έτσι την 26^η Ιουνίου του 2004 αποφάσισαν να προχωρήσουν σε ανταλλαγή με τους Ντάλας Μάβερικς ώστε να αποκτήσουν το pick τους στο Νο50. Ο λόγος ήταν ότι γνώριζαν πως οι Ντιτρόιτ Πίστονς παρακολουθούσαν στενά τον Έλληνα γκαρντ και σκόπευαν να τον επιλέξουν στο Νο54. Ο διευθυντής του διεθνούς σκάουτινγκ των «πιστονιών» Τόνι Ρονζόνε είχε συμπάθεια στους Έλληνες παίκτες και ένα χρόνο νωρίτερα είχε εισηγηθεί την επιλογή του Ανδρέα Γλυνιαδάκη στο Νο58. 

Ως εκ τούτου, οι Ρόκετς εξασφάλισαν από το Ντάλας το Νο50 και το «επένδυσαν» στον Σπανούλη, για τον οποίο είχαν ένα καλό σχέδιο. Ήθελαν να τον αφήσουν ένα με δύο χρόνια στην Ευρώπη, ώστε να βελτιώσει τις ικανότητες του, αλλά και το κορμί του και στη συνέχεια να τον εντάξουν στο ρόστερ τους. 

Η πρώτη επίσκεψη 

Την περίοδο 2004-05, ήταν η πρώτη φορά που ο Λίντσεϊ επισκέφθηκε τη χώρα μας και τον είδε σε προπονήσεις του Αμαρουσίου. Στο κλειστό του Αγίου Θωμά γνώρισε τον Παναγιώτη Γιαννάκη, με τον οποίο μέχρι σήμερα διατηρεί στενή φιλική σχέση. Συνάμα πήρε όλες τις απαραίτητες πληροφορίες για τον τρόπο με τον οποίο εξελισσόταν σωματικά από τον γυμναστή Ανδρέα Γκατζούλη και όταν γύρισε στο Τέξας παρουσίασε την έκθεση του στον γενικό διευθυντή Κάρολ Ντόουσον και στον χεντ κόουτς Τζεφ Βαν Γκάντι. Οι Ρόκετς εκείνη την περίοδο έφθασαν στα πλέι-οφ και αποκλείστηκαν στον 7^οαγώνα από τους Μάβερικς. 

Σε συνδυασμό με το πολύ καλό συμβόλαιο που του πρόσφερε ο Παναθηναϊκός, οι Τεξανοί αποφάσισαν να τον αφήσουν ακόμα ένα χρόνο στην Ευρώπη και δικαιώθηκαν πλήρως. Ο «Kill Bill» έκανε θραύση στην πρώτη του χρονιά στην Ευρωλίγκα και με το που τελείωσε η σεζόν, η απόφαση ελήφθη. Οι Ρόκετς είχαν απουσιάσει από την post season, χρειάζονταν έναν ακόμα σκόρερ στην περιφέρεια τους και ο Σπανούλης ήταν έτοιμος για το μεγάλο άλμα. 

Έτσι στις 20 Ιουλίου του 2006, υπέγραψε το τριετές συμβόλαιο των έξι εκατομμυρίων δολαρίων το οποίο για εκείνη την εποχή ήταν το μεγαλύτερο που είχε δοθεί σε παίκτη που είχε επιλεγεί στον δεύτερο γύρο του ντραφτ. 

Λίγο πολύ είναι γνωστοί οι λόγοι που δεν «έπιασε», αλλά περισσότερες λεπτομέρειες θα τις αναλύσουμε στο μέλλον…