Ο Παναθηναϊκός υπέστη την πέμπτη του ήττα σε έξι παιχνίδια στη φετινή EuroLeague, αυτή τη φορά από την Παρτίζαν των Ομπράντοβιτς και Παπαπέτρου στο ΟΑΚΑ.

Το «τριφύλλι» εμφανίστηκε για ακόμη μια φορά κατώτερο των περιστάσεων, δείχνοντας ότι χρειάζεται μπόλικο χρόνο για να «δέσει». Το πρόβλημα είναι πως ο χρόνος που ζητά ίσως να μην υπάρχει πλέον, καθώς ήδη έχει χάσει έδαφος για τον δρόμο της οκτάδας που κυνηγάει.

Η Παρτίζαν του έδειξε τον δρόμο

Στο πρώτο ημίχρονο ο Παναθηναϊκός ήταν σκιά του εαυτού του. Είχε παραδοθεί στους απίστευτους αυτοματισμούς της ομάδας του Ομπράντοβιτς, η οποία είχε εκτός ένα βασικό «γρανάζι» της, τον Νάναλι. Ο Γιαμ Μαντάρ ήταν ο ιδανικός μαέστρος και ο σεληνιασμένος Κέβιν Πάντερ έβλεπε το καλάθι σαν βαρέλι.

Βέβαια, ο Παναθηναϊκός ήταν αυτός που έδωσε το δικαίωμα στους παίκτες του Ομπράντοβιτς να κάνουν σεμινάριο spacing, καθώς έδειξε συγκεκριμένες αμυντικές αδυναμίες.

• Κάκιστα αμυντικά box out, με τους παίκτες της Παρτίζαν να ανανεώνουν τις επιθέσεις τους.
• Περιορισμένη επιθετική ανάπτυξη έπειτα από αμυντικό ριμπάουντ.
• Τρομερή αδυναμία σε καταστάσεις close out, καμία αλληλοκάλυψη.
• Αδυναμία στην κάλυψη της αδύναμης πλευράς.

Ο Ομπράντοβιτς είχε περάσει τον Πάντερ στο «2», στοχεύοντας επί της ουσίας τον Πονίτκα. Ο Αμερικανός ήταν ασταμάτητος, με τον Ράντονιτς να μη μπορεί να βρει τρόπο να σταματήσει τον επιθετικό “οργασμό” του Πάντερ.

Ο Παναθηναϊκός με τη σειρά του, ήθελε να εκμεταλλευτεί το miss-match του Μπέικον με τον Πάντερ, αφού οι Σέρβοι έπαιζαν αλλαγή στα σκριν στην περιφέρεια, κάτι το οποίο δεν πέτυχε. Η αμυντική ισορροπία της Παρτίζαν δεν επέτρεψε στον Μπέικον να περάσει κοντά στο καλάθι και οι προσπάθειες του για off balance shot ήταν ανεπιτυχείς.

«Κενό» στη ρακέτα

Γενικότερα το πρώτο ημίχρονο χωρά αρκετό σχολιασμό, καθώς οι «πράσινοι» πέταξαν για ακόμη μια φορά ένα εικοσάλεπτο στον κάδο απορριμμάτων.

Μετά την απαραίτητη ξεκούραση του Πάντερ, ο Ομπράντοβιτς στόχευσε επιτυχημένα την απίστευτα μεγάλη αδυναμία του Παναθηναϊκού στη βοήθεια από την αδύναμη πλευρά. Έτσι, τοποθέτησε τον Λεσόρ ψηλά, δημιουργώντας τεράστια ρήγματα. Ο Γάλλος κέρδισε κατα κράτος τον Παπαγιάννη, ενώ οι περισσότερες προσπάθειες των Σέρβων ξεκινούσαν από την κορυφή. Χαρακτηριστικό παράδειγμα τα δύο συνεχόμενα καρφώματα των Λεσόρ και Έξουμ, οι οποίοι έμειναν παντελώς ελεύθεροι.

Στατικότητα και Άγιος ο Θεός

Επιθετικά ο Παναθηναϊκός έδειχνε να πελαγοδρομεί. Μεγάλη στατικότητα και υπερβολικά προβλέψιμος στις επιλογές του. Λίγο ο Ουόλτερς ξεχώρισε με τη φαντασία του, αλλά ένας παίκτης δεν μπορεί να αλλάξει πολλά πράγματα.

Το «Τριφύλλι» έχει μεγάλη αδυναμία στο σετ παιχνίδι. Δείχνει ότι δεν ξέρει τι να κάνει, ενώ η στιγμή που «γύρισε» το ματς, ήταν επειδή ο Παναθηναϊκός προσπαθούσε να «χτυπήσει» στο τρανζίσιον. Όποτε οι «πράσινοι» έτρεχαν το γήπεδο, σε συνδυασμό πάντα με την επιθετική δυστοκία των Σέρβων, ήταν αυτόματα σε θέση να βρεθούν κοντά στο καλάθι.

Ο φετινός x–factor του Παναθηναϊκού

Ο λόγος που γύρισε ο Παναθηναϊκός το παιχνίδι, είναι ένας και ακούει στο όνομα Παναγιώτης Καλαϊτζάκης. Ο νεαρός ήταν απίστευτος αμυντικά, περιόρισε στο δεύτερο ημίχρονο τον Πάντερ όσο μπορούσε, έδωσε τεράστια ενέργεια επιθετικά και δείχνει ότι έχει βρει τον ρόλο του στην ομάδα.

Ο νεαρός έχει εξαιρετικές αμυντικές αρετές, τις οποίες πρέπει να εκμεταλλευτεί περισσότερο το «τριφύλλι», αφού το φετινό του «όπλο» πρέπει να είναι η άμυνα. Σε αυτό το κομμάτι, ο Καλαϊτζάκης ίσως είναι και από τους καλύτερους Έλληνες αμυντικούς πάνω στην μπάλα.

Η μεγάλη εικόνα

Ο Παναθηναϊκός δείχνει ξεκάθαρες αδυναμίες και έλλειψη επιθετικού πλάνου. Ο Μπέικον δεν θα σώσει την παρτίδα, μονάχα θα βοηθήσει αλλά και αυτός χρειάζεται καθοδήγηση. Το ένστικτο στο κορυφαίο επίπεδο, δεν αρκεί. Θέλει τακτική νοικοκυροσύνη, με τους «πράσινους» να δείχνουν παντελώς ανέτοιμοι σε σετ παιχνίδι. 

Όσον αφορά τη διαιτησία… Είναι αλήθεια ότι η διαιτησία τον επηρέασε. Είναι αστείο να μην αναφερθούμε σε αυτό το κομμάτι, γιατί ξεκάθαρα έπαιξε ρόλο κι από χθες σχολιάζεται εντόνως. Ο Παναθηναϊκός έχει βάσιμα παράπονα, όπως τόνισε στις δηλώσεις του ο διευθυντής επικοινωνίας της ΚΑΕ, κ. Κοντός.

Σε αυτό το επίπεδο σίγουρα η διαιτησία δεν αποτελεί δικαιολογία, αλλά όταν σφυρίζονται δύο ανάποδα, ενώ η διαφορά οδεύει στον πόντο, δυστυχώς επηρεάζεται οποιαδήποτε ομάδα.