Το power play του Λεμπρόν με τον Ντέιβις ενίσχυσε την επιρροή των σούπερ-σταρ, αλλά τα δεδομένα αλλάζουν μετά την αποτυχία με τον Γουέστμπρουκ και την απόλυση του Στιβ Νας.
Του Ρήγα Δαρδαλη
Η απόλυση του μόλις στην δεύτερη εβδομάδα της τρίτης του σεζόν ασφαλώς δεν αποτελεί έκπληξη. Ο Στιβ Νας είχε νιώσει την καρέκλα του να.. τρέμει από το καλοκαίρι που ο Κεβιν Ντουράντ απαίτησε την απομάκρυνση του στην συνάντηση του με τον ιδιοκτήτη των Νετς Τζο Τσαι. Αποτέλεσε, όμως, μια ακόμα επιβεβαίωση πως οι σούπερ-σταρ του ΝΒΑ, όση δύναμη ή γνώση κι αν έχουν, δεν μπορούν παράλληλα να γίνουν και καλοί διοικητικοί παράγοντες.
Η «επιτυχία» με τον «φρύδια»
Η υπερεξουσία που έχουν αποκτήσει αστέρια σαν τον Λεμπρόν ή τον Ντουράντ απασχολεί έντονα τις ομάδες της λίγκας, αλλά και τον κομισάριο Ανταμ Σίλβερ.
Ανέκαθεν οι παίκτες που φέρνουν νίκες και εισιτήρια είχαν λόγο στα franchises του ΝΒΑ, πλην όμως η κατάσταση ξέφυγε από την στιγμή που ο Λεμπρόν Τζέιμς όχι απλά επέβαλε αλλά και επί της ουσίας οργάνωσε την απόκτηση του Αντονι Ντέιβις από την Νέα Ορλεάνη.
Ο «βασιλιάς» όπως και στο Κλίβελαντ, έτσι στο ΛΑ, δεν είχε καμία διάθεση να περιμένει την εξέλιξη των νεαρών και πολλά υποσχόμενων συμπαικτών του. Στους Καβαλιερς το Νο1 του ντραφτ του 2014 (Άντριου Ουίγκινς) είχε θυσιαστεί εν ριπή οφθαλμού για χάρη του Κέβιν Λοβ. Ο φόργουορντ από το UCLA ναι μεν δεν συνέχισε να σκοράρει στους ρυθμούς των ημερών του στην Μινεσότα, αλλά από την στιγμή που έπαιξε την καθοριστική άμυνα πάνω στον Στεφ Κάρι στον 7ο τελικό του 2016 και οι Καβς πήραν τον τίτλο, η προσθήκη του κρίθηκε πετυχημένη.
Το ίδιο και η απόκτηση του «φρύδια» από τους «λιμνάνθρωπους», ένεκα του πρωταθλήματος του 2020 στην “φούσκα” του Ορλαντο.
Μόνο που αυτό το «power play» του Λεμπρόν ξεπέρασε κάθε προηγούμενο και έδωσε άλλη δυναμική στον… διοικητικό ρόλο των αστέρων του ΝΒΑ.
Κι αυτό διότι πέραν της «θυσίας» παικτών με τεράστια περιθώρια εξέλιξης σαν τον (νυν All star) Μπραντον Ίνγκραμ και τον Λόνζο Μπολ, ο Τζειμς «φρόντισε» για την μετακίνηση του Ντέιβις στο γραφείο ατζέντηδων του «κολλητού» του, Ριτς Πολ. Αμέσως μετά ο AD δήλωσε δημόσια ότι θέλει ανταλλαγή από τους Πέλικανς, οι οποίοι δεν μπόρεσαν να μπουν καν στην διαδικασία διαπραγμάτευσης με άλλη ομάδα. Ήξεραν πως η μοναδική τους επιλογή ήταν οι Λέικερς.
Τα… προαπαιτούμενα του Ντουραντ
Αναλογη ήταν η κατάσταση με τους Νετς και τον Ντουράντ.
Αρχικά ήξεραν ότι δεν θα τον πάρουν, αν παράλληλα δεν υπογράψουν τον Καιρί Ερβινγκ, αλλά και (άκουσον άκουσον) τον παρηκμασμένο Ντι Άντρε Τζόρνταν. Το συμβόλαιο των 40 εκατομμυρίων δολαρίων που του έδωσαν για τέσσερα χρόνια είναι ένα από τα χειρότερα των τελευταίων ετών. Την στιγμή, μάλιστα, που είχαν τον ραγδαία εξελισσόμενο Τζαρετ Άλεν στο ρόστερ τους, ο οποίος ήδη αποτελεί βασικό γρανάζι της “μηχανής” των αναβαθμισμένων Καβαλίερς.
Το καλοκαίρι του 2020 ήξεραν ότι δεν θα τον κρατήσουν αν δεν προσλάβουν τον Στιβ Νας αντί του Κενι Άτκινσον. Πράγματι έδιωξαν έναν από τους ανερχόμενους προπονητές της λίγκας για να πάρουν έναν άνθρωπο που είχε ως μοναδική προπονητική εμπειρία τις ατομικές που έκανε στον KD στο Γκόλντεν Στειτ! Το επιχείρημα ήταν απλό, αλλά επί της ουσίας υπεραπλουστευμένο, άρα αβάσιμο: όπως κι ο Στιβ Κερ δεν είχε πρότερη εμπειρία πριν αναλάβει τους Γουόριορς, έτσι κι ο Νας θα μπορούσε να οδηγήσει το Μπρούκλιν σε στιγμές δόξας, λόγω του παρελθόντος του ως σπουδαίος παίκτης.
Η μεγάλη διαφορά είναι πως ο Κερ από την στιγμή που κρέμασε τα παπούτσια του ασχολήθηκε ενεργά με το μπάσκετ τόσο ως διοικητικός παράγοντας των Φοίνιξ Σανς, όσο και ως τηλεοπτικός σχολιαστής στο ESPN, την στιγμή που ο Καναδός απολάμβανε τη ζωή στο Μανχάταν Μπιτς της Καλιφόρνια.
Το καλοκαίρι ο Ντουράντ απαίτησε την απόλυση του Νας (παρότι τον είχε επιβάλει ο ίδιος!), αλλά και του προέδρου Σον Μαρκς, ο οποίος είχε κάνει ότι ήταν δυνατόν για να ικανοποιήσει τον καλύτερο του παίκτη. Όπως κι ο Ρομπ Πελίνκα στους Λέικερς, ο οποίος στην off-season του 2021 άφησε στο συρτάρι την συμφωνία με τον Ντεμάρ Ντερόζαν για να πάρει τον Ράσελ Γουέστμπρουκ, ο οποίος αποτελούσε προσωπική εισήγηση του Λεμπρόν. Τα καταστροφικά αποτελέσματα αυτής της κίνησης δεν τα περίμενε ούτε ο μεγαλύτερος επικριτής του Russ.
Όλα αυτά μαρτυρούν ένα πράγμα: όσο τρομερός κι αν είναι ένας παίκτης, δεν μπορεί την ίδια στιγμή να διαφεντεύει τις τύχες της ομάδας του. Το power play του Λεμπρόν με τον Άντονι Ντειβις ενίσχυσε κατά πολύ την επιρροή των σούπερ-σταρ του ΝΒΑ. Μένει να δούμε αν οι τεράστιες αποτυχίες του Γουέστμπρουκ και του Νας θα οδηγήσουν στην… αποκατάσταση της τάξης.