Μετά από μόλις δύο ματς, η αγωνιστική δυσλειτουργία αναγκάζει τους Λέικερς να ξεκινήσουν τη διαδικασία “πακεταρίσματος” του Ουέστμπρουκ.
Ένας χρόνος έχει περάσει από την στιγμή που οι Λέικερς αποφάσισαν να μην ενεργοποιήσουν την κατ’ αρχήν συμφωνία τους με τον Ντεμάρ Ντερόζαν, επιλέγοντας αντ’ αυτού να προχωρήσουν στην ανταλλαγή του Ράσελ Ουέστμπρουκ και δεν πρέπει να υπάρχει μέρα που να μην το μετανιώνουν.
Μόλις δύο παιχνίδια μετά την έναρξη της κανονικής περιόδου, η ιστορική ομάδα του Λος Άντζελες δείχνει τόσο δυσλειτουργική εντός των τεσσάρων γραμμών που έστω κι αν βρισκόμαστε σε ένα εξαιρετικά πρώιμο σημείο, φαντάζει δύσκολο να βρεθεί λύση. Ή για να είμαστε ακριβείς, είναι πλέον ελάχιστες οι πιθανότητες να βρεθεί ομάδα που θα δεχθεί να πάρει τον Ουέστμπρουκ και να δώσει κάτι χρήσιμο στους «λιμνάνθρωπους».
Ο λόγος της παραμονής
Η αξία του MVP του 2017 δεν είναι απλά μηδενική στην αγορά, αλλά αρνητική. Πως μεταφράζεται αυτό; Πολύ απλά, κανένα άλλο franchise δεν θα τον πάρει μέσω ανταλλαγής, αν οι Λέικερς δεν «πακετάρουν» μαζί του και τουλάχιστον μια επιλογή πρώτου γύρου στο ντραφτ. Ναι, καλά διαβάσατε, χρειάζεται να “πληρώσουν” κι από πάνω για να απαλλαγούν από την παρουσία του. Αυτός είναι ο βασικός λόγος που δεν έφυγε το καλοκαίρι, αλλά πλέον είναι πολύ πιθανό, οι Λέικερς να προχωρήσουν σε αλλαγή ρότας.
Το «αφεντικό» τους, ο Ρομπ Πελίνκα, ορθά αποφάσισε το Μάρτιο του 2019 να ποντάρει όλες τις μάρκες του στον Άντονι Ντέιβις. Θα καταλάβετε στην συνέχεια γιατί δεν μπορούσε να κάνει διαφορετικά. Ως αποτέλεσμα (πέραν των έμψυχων ανταλλαγμάτων) έδωσε τρεις επιλογές πρώτου γύρου στους Πέλικανς, γεγονός που περιόρισε σημαντικά την (μετέπειτα) «ευελιξία» του στην αγορά των ανταλλαγών.Δικαιώθηκε, όμως, με την κατάκτηση του πρωταθλήματος του 2020, που συνάμα οδήγησε στην ανανέωση της εμπιστοσύνης της ιδιοκτήτριας Τζίνι Μπας στο πρόσωπο του, αλλά και του… Λε Μπρον Τζέιμς.
Η απαίτηση του «βασιλιά»
Ο «βασιλιάς» έχει δείξει από την θητεία του στο Μαϊάμι πως δεν έχει χρόνο για χάσιμο. Δεν τον ενδιαφέρει η προοπτική νέων παικτών και απαιτεί το άμεσο αποτέλεσμα, δίχως να λογαριάζει το μακροπρόθεσμο κόστος. Γι’ αυτό και οι «λιμνάνθρωποι» είχαν προσφέρει πολύ περισσότερα από αυτά που έπρεπε στην Νέα Ορλεάνη το 2019, αλλά κι αναγκάστηκαν να πάρουν τον Ουέστμπρουκ ένα χρόνο πριν αντί του Ντερόζαν, σε μια απόφαση που καθώς φαίνεται (ιδίως μετά την εντυπωσιακή παρουσία του δεύτερου στους Μπουλς) θα τους «καταδιώκει» για χρόνια. Πριν από μερικούς μήνες, o Τζέιμς επέκτεινε το συμβόλαιο του ως το 2025, αλλά στην ουσία απλά πρόσθεσε μόνο ένα χρόνο στην υπάρχουσα συμφωνία του. Το καλοκαίρι του 2024 έχει το δικαίωμα να μείνει ελεύθερος και έχει καταστήσει σαφές πως θα το πράξει αν η ομάδα του δεν είναι διεκδικήτρια του τίτλου.
Τα πολύτιμα «περιουσιακά στοιχεία»
Πως, όμως, θα γίνει αυτό όταν η ομάδα δεν έχει ισχυρά «εμπορικά» ανταλλάγματα; Κι εδώ φτάνουμε στην ουσία της υπόθεσης Ουέστμπρουκ. Οι Λέικερς, έχοντας δώσει στους Πέλικανς τα draft picks του 2022 και ένα εκ των 2024 ή 2025, δεν έχουν άλλη επιλογή προς διάθεση, μέχρι το 2027. Καθώς ο κανονισμός του ΝΒΑ (μετά την ανταλλαγή Νετς-Σέλτικς το 2010 που οδήγησε στην καταστροφή το Μπρούκλιν και στην αναγέννηση της Βοστώνης), απαγορεύει σε μια ομάδα να δώσει επιλογές για δύο συνεχείς χρονιές, το LA μπορεί να προσφέρει μόνο τα pick του 2027 και του 2029. Άρα αυτά τα δύο είναι τα μόνα προς… διάθεση που έχουν για την επόμενη επταετία (!) και ως εκ τούτου είναι εξαιρετικά πολύτιμα.
Η… λογιστική αξία του Ρας
Την ίδια στιγμή, η μοναδική «αξία» του Ουέστμπρουκ δεν είναι αγωνιστική, αλλά… λογιστική. Το συμβόλαιο των 47 εκατομμυρίων δολαρίων που εκπνέει το 2023, χρησιμεύει ιδανικά σε ομάδες που θέλουν να αδειάσουν χώρο στο σάλαρι-καπ τους. Όποια τον αποκτήσει, κατά 99% θα τον αποδεσμεύσει μετά από μερικές μέρες (ή και ώρες), αδιαφορώντας για το ότι θα δώσει 47 εκατομμύρια για κάποιον που δεν θαφορέσει ποτέ την φανέλα της. Τα νούμερα ναι μεν είναι εξωπραγματικά, αλλά αποτελούν απλά ψυχρούς λογιστικούς υπολογισμούς για τις ομάδες του ΝΒΑ. Κάτι τέτοιο θα γινόταν, αν οι Σπερς ή οι Τζαζ είχαν αποκτήσει τον Russ μέσω ανταλλαγής. Αυτές ήταν οι δύο ομάδες που πλησίασαν τους Λέικερς, αλλά είχαν ξεκαθαρίσει ότι θα τον έπαιρναν (για να τον «κόψουν») μόνο αν τους πρόσφεραν και τις επιλογές του 2027 και του 2029.
Το πρόγραμμα «πιέζει»
Ο Πελίνκα δεν θέλησε να χάσει τα μοναδικά περιουσιακά στοιχεία της ομάδας του και κράτησε τον Ουέστμπρουκ, ελπίζοντας πως θα βρεθεί αγωνιστική φόρμουλα, ώστε να βοηθήσει τους Λέικερς. Μόνο που τώρα μετά από μόλις δύο παιχνίδια στην κανονική περίοδο, κάτι τέτοιο φαίνεται αδύνατον. Ο Λε Μπρον απαιτεί ρόστερ πρωταθλήματος… χθες και ο μόνος τρόπος να βελτιωθεί το έμψυχο δυναμικό είναι το «πακετάρισμα» του Ουέστμπρουκ μαζί με τις επιλογές του 2027 και του 2029. Οι «λιμνάνθρωποι» έχουν δύσκολο πρόγραμμα μπροστά τους και θεωρείται δεδομένο πως μέχρι την ημέρα των ευχαριστιών (24η Νοεμβρίου) θα προχωρήσουν σε αλλαγές. H αντίστροφη μέτρηση ξεκίνησε…