Το κόψιμο των Σάμανιτς, Μαλεντόν και Λουβαβού στη διάρκεια μιας εβδομάδας μαρτυράει πως η βιασύνη αρκετών ταλαντούχων παικτών οδηγεί σε κρίσιμα λάθη

Στη διάρκεια της προηγούμενης εβδομάδας το «κόψιμο» τριών Ευρωπαίων που είχαν επιλεγεί ψηλά στο ντραφτ πέρασε στα… ψιλά. Η αποδέσμευση, ωστόσο, των Λούκα Σάμανιτς, Τεό Μαλεντόν και Τιμοθέ Λουβαβού μαρτυράει δύο σημαντικά πράγματα. Εν πρώτοις πως το ΝΒΑ απέχει τόσο πολύ από οποιαδήποτε άλλη λίγκα, που έχει την δυνατότητα να παίρνει όποιον παίκτη θέλει και να τον πετάει στο κάλαθο των αχρήστων όποτε θέλει.

Ακολούθως δείχνει πως ότι λάμπει στην Ευρώπη δεν είναι απαραίτητα χρυσός.

Κοινή συνισταμένη των τριών παικτών είναι ότι διακρίθηκαν σε νεαρή ηλικία με τις «μικρές» Εθνικές τους, ή με τα παιδικόεφηβικά τμήματα των συλλόγων τους και προσέλκυσαν το ενδιαφέρον των «κατασκόπων» της απέναντι όχθης του Ατλαντικού.

Γρήγορο «κέρδος», τεράστια «ζημιά»

Ο Κροάτης Σάμανιτς βρέθηκε στην Μπαρτσελόνα από τα 16 του χρόνια και η άφιξη του στην Βαρκελώνη συνέπεσε με την πρόσληψη του Γιώργου Μπαρτζώκα στην ανδρική ομάδα. Στις λίγες προπονήσεις που έκανε μαζί του, δεν χρειάστηκε πολύ για να αντιληφθεί το μεγάλο ταλέντο, αλλά κυρίως τις σημαντικές ελλείψεις που είχε στο παιχνίδι του.

Ο Κροάτης «βιαζόταν» να διακριθεί και συνάμα να ανταποκριθεί στα… Αμερικανικά κελεύσματα και το καλοκαίρι του 2018 βρέθηκε στην Ολίμπια Λουμπλιάνας. Οι Σλοβένοι του πρόσφεραν την ευκαιρία να γίνει βασικός, δίχως να έχει κερδίσει την θέση του μέσω σκληρής δουλειάς, με στόχο να «καρπωθούν» το «buyout» από την επιλογή του στο ντραφτ.

Βραχυπρόθεσμα άπαντες «κέρδισαν», καθώς ο Σάμανιτς επιλέχθηκε στο Νο19 (!) του ντραφτ του 2019 από τους Σπερς, η Ολίμπια εισέπραξε πάνω από 700 χιλιάρικα και ο παίκτης στην ουσία με έναν χρόνο επαγγελματικού μπάσκετ, βρέθηκε στο ΝΒΑ. Μακροπρόθεσμα, είναι περιττό να σχολιάσουμε το μέγεθος της «ήττας» όλων των πλευρών.

Την «πάτησε» κι ο Μίτροβιτς

Ανάλογη βιασύνη είχε και ο Τεό Μαλεντόν, ένα παιδί με τελείως διαφορετική προσωπικότητα από του Σάμανιτς. Μάλιστα στην δική του περίπτωση, μεγάλος χαμένος βγήκε ο Ζβέζνταν Μίτροβιτς, καθώς ένας από τους βασικούς λόγους της απόλυσης του από την Βιλερμπάν, ήταν ο μικρός χρόνος συμμετοχής του Γάλλου πλέι-μέικερ.

Η πραγματικότητα, ωστόσο, είναι ότι ο Μίτροβιτς προσπαθούσε να κάνει τον Μαλεντόν… κανονικό παίκτη, μέσα από την αρμόζουσα διαδικασία. Όπερ σημαίνει ότι μέσα από την βελτίωση που θα παρουσίαζε στις προπονήσεις και στους αγώνες του Γαλλικού πρωταθλήματος, θα «κέρδιζε» μεγαλύτερο ρόλο στα ματς της Ευρωλίγκας.

Ο Μαλεντόν ήθελε απλά ακόμα ένα χρόνο στο εξαιρετικό επίπεδο της Βιλερμπάν για να είναι έτοιμος να κάνει το άλμα, μόνο που και αυτός δεν άντεξε. Δήλωσε συμμετοχή στο ντραφτ του 2020, οι Θάντερ τον πήραν στο Νο34 και παρότι έχουν επενδύσει πολλά σε νεαρούς παίκτες, «εγκατέλειψαν» το project του μέσα σε δύο χρόνια. Οι δε Ρόκετς που τον πήραν στην ανταλλαγή με την Οκλαχόμα, προτίμησαν να του πληρώσουν δύο εκατομμύρια δολάρια «τσάμπα» και να τον κόψουν, παρά να του δώσουν μια δεύτερη ευκαιρία.

Το άλμα οδηγεί στον… γκρεμό

Ο Λουβαβού από την πλευρά του είχε αναδειχθεί από το «εργοστάσιο» παικτών του Μίσκο Ραζνιάτοβιτς, την Μέγκα. Οι Σίξερς «επένδυσαν» το Νο24 του 2016, αλλά μέσα σε δύο χρόνια είχαν δει… αρκετά, ώστε να τον «πακετάρουν» στο Σικάγο. Έκτοτε μέσα σε μια τετραετία, έχει περάσει από πέντε ομάδες, με τελευταία τους Σανς, στους οποίους η θητεία του κράτησε 22 μέρες!

Ποιο είναι το συμπέρασμα; Πως οι «σειρήνες» του επαγγελματικού μπάσκετ ηχούν τόσο δυνατά στα αυτιά των νεαρών παικτών που σε αρκετές περιπτώσεις αδυνατούν να καταλάβουν πως ένας χρόνος (ή και περισσότεροι) δουλειάς κι εξέλιξης στην Ευρώπη, μπορούν να τους βοηθήσουν να μακροημερεύσουν στο ΝΒΑ.

Βιάζονται να κάνουν το άλμα, πλην όμως μετά από λίγο κατακρημνίζονται!

Ας ελπίσουμε πως, κατ’ αρχάς κάποια στιγμή το Ευρωπαϊκό μπάσκετ θα «ενωθεί» και θα δημιουργήσει τις συνθήκες, ώστε να κρατάει για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα τα ταλέντα του, όπως επίσης πως το περιβάλλον των νεαρών παικτών θα μπορέσει να τους καθοδηγεί σωστά…