Ο Παναθηναϊκός έχει αφήσει ολοκληρωτικά πίσω του τις δύο τελευταίες απογοητευτικές σεζόν και πλέον βαδίζει στο σωστό δρόμο, με την ασφάλεια του κ. Δημήτρη Γιαννακόπουλου αλλά και με ένα ξεκάθαρο αγωνιστικό πλάνο χωρίς…εκπτώσεις.

Αναλύει ο Πάνος Παναγιωτόπουλος

Πολλές φορές αναφέρεται πως τα ματς προετοιμασίας είναι παιχνίδια του προπονητή και πως δύσκολα κάτι απ’ αυτά που δοκιμάζονται θα δούμε στα επίσημα παιχνίδια. Στην περίπτωση του Παναθηναϊκού δεν ισχύει σε καμία περίπτωση. Οι «πράσινοι» έχουν διαμορφώσει το ρόστερ τους σε μεγάλο βαθμό και το μόνο που απομένει είναι να «κλείσει» η υπόθεση 4αρι και εκείνη του Ντίνου Μήτογλου.

Ο Παναθηναϊκός έχει κανονικούς playmakers

Οι «πράσινοι» έβαλαν τέλος στο ανέκδοτο των δύο προηγούμενων ετών. Ο Ντέγιαν Ράντονιτς θέλει να έχει την ασφάλεια των «άσσων» του και για αυτόν τον λόγο, αποκτήθηκαν δύο παίκτες που δεν πρόκειται καθόλου για… γρανάζια, αλλά για ολόκληρη τη μηχανή της δημιουργίας και της οργανωτικότητας, τον Πάρις Λι και τον Νέιτ Ουόλτερς.

Οι δύο Αμερικανοί ήταν εξαιρετικοί, ειδικά στο πρώτο παιχνίδι κόντρα στην Εφές. Έκαναν απλώς τα βασικά, αυτά που έλειπαν από τον Παναθηναϊκό τα τελευταία δύο χρόνια. Με διαφορετικά στοιχεία ο καθένας τους, αλλά με μια κοινή συνισταμένη, είναι ΚΑΝΟΝΙΚΟΙ PLAYMAKERS.

Μάλιστα ειδικά στο πρώτο ματς, μέτρησαν από κοινού 28 πόντους – 7/12 δίποντα – 4/5 τρίποντα – 9 ασίστ – 2 ριμπάουντ – 2 κλεψίματα – 0 λάθη. Στατιστική που θα ζήλευε ο Παναθηναϊκός από τα δύο του playmaker, οποιαδήποτε από τις τελευταίες πέντε σεζόν.

Ήδη βρέθηκαν τα πρώτα… ζευγαράκια

Μεγάλο βάρος έχει πέσει στη θέση «1» και στη θέση «5». Στο «1» έχουμε τους Λι και Ουόλτερς, ενώ στο «5» τους Παπαγιάννη και Γκουντάιτις. Ήδη στα δύο φιλικά του «Παύλος Γιαννακόπουλος» είδαμε μερικές από τις αλχημείες που σκέφτεται ο κ. Ράντονιτς και που αναμένεται να τις βλέπουμε κατά κύριο λόγο μέσα στη σεζόν.

Αναμφίβολα και οι δύο άσσοι του Παναθηναϊκού ταιριάζουν γάντι με τον Παπαγιάννη. Αλλά αυτό που είδαμε είναι να λειτουργεί πολύ καλά το ζευγάρι Ουόλτερς – Παπαγιάννης και Λι – Γκουντάιτις και εξηγούμαστε:

1. Ο Παπαγιάννης έχει βελτιώσει κατά πολύ τις πλάγιες μετατοπίσεις του, οπότε δεν χρειάζεται έξτρα αμυντική κάλυψη, αφού πολλές φορές τον έχουμε παρακολουθήσει να αμύνεται στο τρίποντο με αντίπαλους περιφερειακούς. Ο Ουόλτερς δεν είναι αμυντικός δυνάστης αλλά είναι ένας τίμιος αμυντικός και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να θεωρηθεί «τρύπα» στην άμυνα.

Οι αυτοματισμοί των δύο είναι σε πολύ καλό βαθμό, δεδομένου και της ελάχιστης προετοιμασίας που έχουν κάνει μαζί, δεδομένου πως ο Παπαγιάννης είχε υποχρεώσεις με την Εθνική. Το συγκεκριμένο ζευγάρι λειτούργησε εξαιρετικά, τόσο αμυντικά, όσο και επιθετικά.

2. Το έτερο ζευγάρι που σηκώνει κουβέντα, είναι οι Λι – Γκουντάιτις. Ο κ. Ράντονιτς θέλοντας να καλύψει το μειονέκτημα του Λιθουανού ψηλού στα πόδια, καθώς όλες οι ομάδες θα τον στοχεύσουν εκεί, είχε τον Λι στον άσσο, δεδομένου ότι μπορεί να πιέσει σε τρομερό βαθμό την μπάλα και να απαγορεύσει τις εύκολες εισαγωγικές πάσες.

Ο Αμερικανός πορτοφολάς, κάνει σπουδαία δουλειά στην πίεση on ball και σε συνδυασμό με την παρουσία του Ντέρικ Ουίλιαμς στην πεντάδα με τον Γκουντάιτις, σίγουρα ελαχιστοποιείται η εύκολη στόχευση του Λιθουανού στα πόδια.

Το βαρόμετρο Ντέρικ Ουίλιαμς

Μετά από τους κανονικούς playmakers, ο Παναθηναϊκός έχει και κανονικό βασικό τεσσάρι. Ο Ντέρικ Ουίλιαμς ήρθε να προσδώσει ποιότητα και εμπειρία σε μια ακόμη θέση που «πονούσε» ο Παναθηναϊκός. Η αθλητικότητα του, σε συνδυασμό με το σουτ του που το έχει βελτιώσει αισθητά, θα δώσει πολλές λύσεις στον κ. Ράντονιτς.

Οι «πράσινοι» έχουν ξεκάθαρες αρχές στο παιχνίδι τους και πλέον κάνουν αυτό που δεν μπορούσαν τα τελευταία δύο χρόνια, να βάλουν δηλαδή το «4» στο παιχνίδι και κυριότερα κοντά στο καλάθι. Και στα δύο παιχνίδια είδαμε σε transition κατάσταση, να υπάρχει early post με τον Ουίλιαμς που δείχνει πως χειρίζεται εξαιρετικά αυτή την κατάσταση.

Διαθέτει πλούσιο ρεπερτόριο κινήσεων χαμηλά, αλλά αυτό που θα κληθεί να βελτιώσει είναι το μοίρασμα στην αδύνατη πλευρά, όταν θα έρθει double-team πάνω του ή όταν ο αμυντικός θα έχει καλύτερο διάδρομο στη baseline.

Επίσης, δυο – τρεις φορές, ο Ουίλιαμς ξεχάστηκε στη βοήθεια. Ειδικά όταν ο Παναθηναϊκός αμύνεται σε close – out (που ακόμη δεν αμύνεται σε ικανοποιητικό βαθμό), ο Αμερικανός αντί να σταματήσει τον παίκτη έξω από τη ρακέτα, τον περίμενε να τον σταματήσει ψηλά μέσα στο καλάθι.

Εντελώς διαφορετική ομάδα, με ξεκάθαρες αρχές

Ο Παναθηναϊκός δεν διαθέτει πλέον ήρωες και παίκτες που κάνουν αυτό που σιχαίνεται ο κ. Ράντονιτς, το overdribbling. Οι γκαρντ του είναι πλήρως οικονομικοί στις ντρίπλες, χωρίς πολλές φανφάρες. Ακόμη και ο Γκριγκόνις όταν μπει, δεν είναι παίκτης που σπαταλάει πολλές ντρίπλες, το ίδιο όμως δεν ισχύει με τον Πονίτκα.

Βέβαια, δεδομένου των προβλημάτων πέρυσι στην Ζενίτ αγωνίστηκε για μεγάλο χρονικό διάστημα στο «1», το ίδιο και στην Πολωνία στο Eurobasket, έχοντας δίπλα του τον Έι Τζέι Σλότερ. Όμως στον Παναθηναϊκό θα βρει δυο κανονικούς point-guard, οι οποίοι ξέρουν ΑΡΙΣΤΑ να μοιράζουν το παιχνίδι.

Ο Παπαγιάννης έχει ξεκάθαρο ρόλο. Δεν θα χρειάζεται να ταλαιπωρείται χωρίς λόγο. Ο Έλληνας σέντερ είναι ο καλύτερος ψηλός στην Ευρώπη, απλώς αυτό δεν φάνηκε στον βαθμό που έπρεπε, καθώς δεν υπήρχε κανένας να τον τροφοδοτήσει. Τώρα έχει τουλάχιστον τέσσερις παίκτες να τον βλέπουν παντού, Λι, Ουόλτερς, Γκριγκόνις, Πονίτκα. Φέτος, περιμένουμε από τον «Big Papa» να κάνει το μεγάλο step up.

Ακόμη και ο Μποχωρίδης που δεν είναι playmaker, έδωσε σημαντικές βοήθειες στο «2». Ο Έλληνας περιφερειακός δεν είχε το βάρος της οργάνωσης και με ελάχιστες ντρίπλες τρύπησε πολλές φορές τις αντίπαλες άμυνες. Ο Μποχωρίδης είναι σημαντικό στοιχείο για τον Παναθηναϊκό και το είδαμε ξεκάθαρα στο τουρνουά.