Ο Ρήγας Δάρδαλης γράφει στο apexsports.gr για τα θετικά και τα αρνητικά της εθνική μας ομάδας στη νίκη της πρεμιέρας επί της Κροατίας.

Πέραν της μαγικής παρουσίας του Γιάννη, υπάρχουν ακόμα πολλά θετικά στοιχεία από την νίκη της πρεμιέρας

To χέρι του Έλληνα «Θεού» ήταν εκεί. Όπως και στους τελικούς του ΝΒΑ πριν από ένα χρόνο, όπως ελπίζουμε και για πολλά χρόνια ακόμα με τα γαλανόλευκα. Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο θα μας δίνει αφορμές ώστε να τον αποθεώνουμε, συνεπώς μετά το εναρκτήριο παιχνίδι του Ευρωμπάσκετ, θα κάνουμε μια σύντομη αποτίμηση των υπολοίπων στοιχείων που μας άρεσαν στη νίκη της Εθνικής επί της Κροατίας.

Πρώτα απ’ όλα λόγω των αδελφών Αντετοκούνμπο, αλλά και του Τάιλερ Ντόρσεϊ είναι η πρώτη φορά στη σύγχρονη εποχή του μπάσκετ, που έχουμε βαθμό άνω της βάσης στον τομέα της αθλητικότητας. Ο ρυθμός με αυτούς τους τρεις στο παρκέ μπορεί να γίνει φρενήρης στην επίθεση, την ίδια στιγμή που στην άλλη πλευρά μπορούμε να ασκήσουμε μεγάλη πίεση.

Το δεύτερο στοιχείο είναι η σκληράδα. Θανάσης και Αγραβάνης με την έντασή τους έβγαλαν εντυπωσιακές άμυνες πάνω στον Ζούμπατς, ενώ ο Παπαπέτρου είχες μερικές σεμιναριακές φάσεις τόσο σε καταστάσεις απομόνωσης, όσο και στο ποστάρισμα του Μπογκντάνοβιτς.

Ήταν, επίσης, πολύ σημαντική η διάθεση που δείξαμε στα επιθετικά ριμπάουντ. Ο εντυπωσιακός απολογισμός των 16, αποτέλεσε κομβικό παράγοντα στην επικράτηση της Εθνικής μας.

Αδυναμίες; Υπήρξαν αρκετές, όμως, είναι λάθος να σταθούμε σε αυτές, από τη στιγμή που δεν έχουμε τους δύο σέντερ μας (Παπαγιάννη-Κώστα Αντετοκούνμπο), ενώ οι Σλούκας-Παπαπέτρου (έστω κι αν είχαν θετικότατη παρουσία) δεν είναι στο 100%, ένεκα των πρόσφατων τραυματισμών τους. Συν τοις άλλοις, η απουσία του Σλούκα έχει «επιβαρύνει» τον Νικ Καλάθη, ο οποίος μπορεί να παίξει καλύτερα. Τουλάχιστον με τον (πιστό από το 2008) υπαρχηγό ένα πράγμα είναι σίγουρο: Πως οι ασίστ του θα είναι πάντα πολύ περισσότερες από τα σφάλματα, όπως συνέβη το βράδυ της Παρασκευής με την «σχέση» έξι προς μια, να είναι ενδεικτικότατη.

Μα ίσως το πιο εντυπωσιακό γεγονός στην επικράτηση της πρεμιέρας δεν έλαβε χώρα εντός του παρκέ.

Η εικόνα στις εξέδρες, δίχως καμία υπερβολή, δεν έχει προηγούμενο. Σε αγώνα πρώτης φάσης, δεν έχουμε ξαναδεί τόσους πολλούς Έλληνες σε διεθνή διοργάνωση μπάσκετ. Στα προηγούμενα Ευρωμπάσκετ, βλέπαμε τους «πελαργούς» και τέλος. Τώρα οι «φανατικοί» της Εθνικής ήταν όπως πάντα στην θέση τους, αλλά μαζί τους υπήρξαν χιλιάδες συμπατριώτες μας απ’ όλα τα μέρη της Ελλάδας.

Η πρεμιέρα ήταν κάτι περισσότερο από πετυχημένη, πλην όμως ο δρόμος είναι μακρύς. Ξέρουμε πως είναι κλισέ, αλλά έτσι έχουν τα πράγματα σε μια διοργάνωση 20 ημερών.