Καλεσμένοι στην εκπομπή του WebRadio της Ομοσπονδίας Καλαθοσφαίρισης, «Άμεσο Ριπλέι», με παρουσιάστριες τις Έλενα Βογιατζή και Μαριάννα Αξιοπούλου ήταν οι παίκτες των Εθνικών ομάδων μπάσκετ Κωφών, ανδρών και γυναικών, αντίστοιχα, Ραφαήλ Πεταλάς και Αλέξια Σπίνου.
Οι δύο αθλητές μίλησαν για τη δική τους ιστορία, για την κώφωση, αλλά και την πορεία τους στον αθλητισμό και την Εθνική μπάσκετ Κωφών. Αναφέρθηκαν στο ρόλο και την προσπάθεια της Ομοσπονδίας να βοηθήσει και να στηρίξει τους υπάρχοντες αθλητές, αλλά και την προσπάθεια της να αναζητήσει και να εντάξει στις τάξεις της και το «νέο αίμα» αθλητών και αθλητριών σε όλα τα αθλήματα που «καλλιεργεί».
Και οι δύο όμως προέτρεψαν τους γονείς να μην «κρύβουν» τα παιδιά τους. Η κοινωνικοποίηση των παιδιών μέσω του αθλητισμού είναι ο καλύτερος τρόπος για βγουν και να αντιμετωπίσουν την κοινωνία.
Και οι δύο μετείχαν στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Βραζιλίας, τον περασμένο Μάιο και πλέον η νέα πρόκληση είναι το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Μπάσκετ, που θα διεξαχθεί το καλοκαίρι του 2023 στην Κρήτη.

Μια ξεχωριστή διοργάνωση και για τους δύο, όπως επισημάνθηκε στην εκπομπή. Η Αλέξια Σπίνου μάλιστα αναφέρθηκε και στην προηγούμενη διοργάνωση που έγινε στη Θεσσαλονίκη, αλλά δεν έλαβε μέρος λόγω της εγκυμοσύνης της: «Η αλήθεια είναι ότι στην προηγούμενη διοργάνωση, που έγινε στη Θεσσαλονίκη, ήμουν έγκυος οπότε δεν μπορούσα να συμμετέχω. Είναι ιδιαίτερη τιμή να παίζεις για τη χώρα σου, μέσα στη χώρα σου, γιατί έχεις και τον κόσμο δίπλα σου, τους ανθρώπους τους δικούς σου, την οικογένειά σου. Η αλήθεια είναι ότι όλοι το περιμένουμε πως και πως, γιατί είχαμε και μια μεγάλη αγωνιστική παύση, λόγω του κορωνοϊού. Είναι καλό και για μας, γιατί είμαστε σε φόρμα, λόγω του ότι οι Ολυμπιακοί θα απέχουν στην ουσία λίγους μήνες από το Παγκόσμιο. Ευχόμαστε πάνω απ’ όλα να είμαστε υγιείς και νομίζω ότι θα δώσουμε πραγματικά τον καλύτερο μας εαυτό».

Το ίδιο και για τον Ραφαήλ Πεταλά, που όμως είχε αγωνιστεί στη Θεσσαλονίκη: «Εγώ έχω ξαναγωνιστεί στη χώρα μου, για τη χώρα μου, στη Θεσσαλονίκη, στο Ευρωπαϊκό που είχε γίνει. Και για μένα είναι προφανώς μια μεγάλη πρόκληση, συμφωνώ με την Αλέξια ότι είναι πολύ καλό για μας, γιατί είναι πολύ κοντά στους Ολυμπιακούς, οπότε πιστεύω ότι και οι δύο ομάδες, οι γυναίκες και οι άνδρες, θα κάνουν ό,τι καλύτερο μπορούν. Πρώτα -πρώτα για να κάνουν περήφανη τη χώρα και μετά τους δικούς τους ανθρώπους, που θα είναι εκεί κοντά και περιμένουμε τη στήριξη όλων. Και των ανθρώπων της Κρήτης, αλλά και όλης της Ελλάδος, να μπορέσουν να έρθουν στο γήπεδο, που θα γίνεται και να μας στηρίξουν με την παρουσία τους».

Η προσωπική τους ιστορία και ο ρόλος της ΕΟΑΚ

Μέσα από την προσωπική τους ιστορία οι δύο αθλητές αναφέρθηκαν και στην προσπάθεια της Ελληνικής Ομοσπονδίας Αθλητισμού Κωφών να φέρει κοντά της τα Κωφά παιδιά. Ήδη πτυχιούχος των ΤΕΦΑΑ, με μεταπτυχιακό στην αποκατάσταση τραυματισμών και πλέον στο δρόμο για ακόμη ένα πτυχίο αυτό της ιατρικής η Αλέξια Σπίνου αποτελεί καλό παράδειγμα προς μίμηση: «Την απώλεια ακοής την έχω από τη μικρή ηλικία, από το νηπιαγωγείο» επισήμανε και συνέχισε: «Οπότε έχω προσαρμοστεί πλέον με αυτό, το έχω συνηθίσει, αν και για κάποιους μπορεί να μην είναι εμφανής η δική μου απώλεια, ως προς την επικοινωνία μου. Αρχίζοντας το μπάσκετ δεν γνώριζα την Εθνική ομάδα Κωφών, παρόλο που ήξερα πολλά χρόνια την Αλεξάνδρα Κοτσιάφτη και ήδη ήταν μέλος της Εθνικής. Πλέον οι ομάδες είναι γνωστές όπως και η προσπάθεια της Αθλητικής Ομοσπονδίας Κωφών, η οποία προσπαθεί πάρα πολύ, στο να «τραβήξει» τα παιδιά στον αθλητισμό… Εύχομαι πολλά παιδιά, μέσα από τη δική μου ιστορία, να έρθουν στην Ομοσπονδία. Το βασικό είναι να μην αντιμετωπίζουν την κώφωση ως μειονέκτημα. Μπαίνοντας εγώ στην Εθνική ομάδα το 2009, υπήρχε η αμφισβήτηση προς το πρόσωπό μου…από που και ως που η Σπίνου να είναι στην Εθνική Κωφών, εφ’όσον ακούει καλά...και εδώ θέλω να διευκρινίσω ότι δεν είναι μόνο Κωφοί 100% είναι και βαρήκοοι. Οπότε για κάποιους μπορεί να μην είναι αισθητή η απώλεια, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι δεν μπορούν να συμμετέχουν στην ομάδα. Πολλοί αθλητές που μπορεί να έχουν κάποια απώλεια, έχει συμβεί και στο παρελθόν, αρνούνται να έρθουν στην ομάδα, παρότι μπορούν να ενταχθούν, επειδή ντρέπονται. Δεν υπάρχει λόγος ντροπής και ούτε υπάρχει κάποιο μειονέκτημα, γιατί πραγματικά η απώλειά μας δεν εμποδίζει σε κάτι τη ζωή μας. Κι αυτό μπορούν να σας το πουν όλα τα παιδιά, που ανήκουν στην ΕΟΑΚ, σε όλα τα αθλήματα».

Από μπασκετική οικογένεια και δυνάμει πτυχιούχος ΤΕΦΑΑ ο Ραφαήλ Πεταλάς, γιός του πρώην παίκτη του μπάσκετ και πρώην προπονητή της Εθνικής ομάδος μπάσκετ Κωφών ανδρών Βαγγέλη Πεταλά, ανέφερε τη δική του ιστορία και πορεία: « Η δική μου απώλεια μου είναι εκ γενετής. Δυστυχώς η μητέρα μου είχε κάποιες επιπλοκές σε προηγούμενες αποτυχημένες εγκυμοσύνες της, και εγώ βγήκα με πρόβλημα ακοής. Το ανακάλυψε η ίδια όταν ήμουν σε μικρή ηλικία και μετά από κάποιες εξετάσεις, εμφανίστηκε το υψηλό ποσοστό βαρηκοΐας. Με την αμέριστη στήριξη της μητέρας μου και την οικονομική βοήθεια του πατέρα μου, με πολύ κόπο και θυσία και με μεγάλη προσπάθεια και από την οικογένειά μου, αλλά και από το κοινωνικό μου περιβάλλον κατάφερα να φθάσω να μιλάω καθαρά και να μην έχω απολύτως κανένα πρόβλημα. Και αυτό πρέπει να γίνει αντιληπτό σε όλους τους αθλητές. Είτε έχουν μικρό ποσοστό βαρηκοΐας, είτε είναι εντελώς Κωφοί, να μην ντρέπονται να το παραδεχθούν. Να μην τους νοιάζει τι θα πουν οι άλλοι. Μέσα από την Εθνική μπορεί να καταφέρεις πολλά. Εκτός της αναγνώρισης που θα έχεις ως αθλητής, η βοήθεια της Πολιτείας και της Ομοσπονδίας σου δίνουν κάποια προνόμια, που άλλοι θα δυσκολευόντουσαν πολύ να τα αποκτήσουν».

Το μήνυμα των δύο αθλητών

Η διαπίστωση των δύο παρουσιαστριών της εκπομπής, ότι η κοινωνία αλλάζει, όπως και ο τρόπος αντιμετώπισης της όποιας διαφορετικότητας, οδήγησε και στο ερώτημα πόσο εύκολο είναι αυτό να το αντιμετωπίσει ένα παιδί, όχι άνδρα ή γυναίκα, αλλά παιδί: «Η αλήθεια είναι ότι τα παιδιά είναι πιο σκληρά. Οπότε αν ακούσουν ένα παιδί να μην μιλάει καθαρά, το πρώτο πράγμα που θα κάνουν είναι το κοροϊδέψουν. Θεωρώ ότι ο αθλητισμός βοηθάει πάρα πολύ στην αυτοπεποίθηση και σίγουρα μέσα από αυτό θα καταλάβουν ότι δεν υπάρχει κανένα μειονέκτημα. Και πραγματικά αν υπάρχουν κάποια παιδιά, εκεί έξω, που μπορεί να έχουν κάποιο πρόβλημα βαρηκοΐας, να απευθυνθούν στην Ομοσπονδία μας, την ΕΟΑΚ, γιατί πραγματικά όλα αυτά τα χρόνια, η Ομοσπονδία προσπαθεί να τραβήξει τα παιδιά κοντά της, σε οποιαδήποτε άθλημα κι αν είναι αυτό. Μόνο έτσι θα δημιουργηθεί η επόμενη γενιά αθλητών. Θα είναι καλό όποιος έχει θέμα βαρηκοΐας μπορεί να επικοινωνήσει με την Ομοσπονδία, γιατί πραγματικά χρειαζόμαστε νέα παιδιά», θα παραδεχθεί η Αλέξια Σπίνου.

Στο ίδιο μήκος κύματος και το μήνυμα του Ραφαήλ Πεταλά: «Θα ήθελα να απευθυνθώ τόσο στους γονείς όσο και τους προπονητές οποιουδήποτε αθλήματος. Για τους γονείς θα πω μη φοβάστε και μην το λαμβάνετε ως αδυναμία όταν το παιδί σας έχει μια ιδιαιτερότητα κώφωση, τύφλωση οτιδήποτε. Μη φοβάστε. Προσπαθήστε να το βοηθήσετε και να το βγάλετε στην κοινωνία. Μόνο καλό θα του κάνετε. Οι προπονητές προσπαθήστε να δείξετε σε αυτό το παιδί με κώφωση ή διάσπαση προσοχής ή τύφλωση ή οποιαδήποτε ιδιαιτερότητα, δεν θα τα χαρακτηρίσω προβλήματα γιατί θεωρώ ότι όλα αυτά δεν είναι μειονεκτήματα ή προβλήματα. Τα θεωρώ ιδιαιτερότητες. Προσπαθήστε και δείξτε σε αυτό το παιδί παραπάνω εμπιστοσύνη. Αυτό το παιδί μπορεί να είναι το επόμενο αστέρι της ομάδος. Πιστέψτε με. Σε όλα αυτά τα παιδιά αν τους δείξετε την εμπιστοσύνη που θέλουν με κάθε τρόπο θα προσπαθήσουν να σας κάνουν περήφανους, που τα εμπιστευτήκατε, που δουλέψατε μαζί τους, που μοιραστήκατε κάποιες σκέψεις μαζί τους. Πιστέψτε με όλα αυτά τα παιδιά και όλοι αυτοί οι αθλητές, που είναι εκεί έξω και έχουν κάποια ιδιαιτερότητα είναι εξαίρετα «διαμάντια». Απλά θέλει και από μας τους προπονητές να τα βοηθήσουμε. Και λέω κι εμείς γιατί κι εγώ, τελειώνω τη Γυμναστική Ακαδημία στην Αθήνα και σε λίγο καιρό θα είμαι κι εγώ προπονητής».